Çünkü insan muhabbet duyduğu insanla “aynılaşır”, birbirine “aynalaşır.” Atalarımız dahi bu durumu bizlerin daha iyi anlayabilmesi için “körle yatan şaşı kalkar” demiştir. Ben burada yine bir örnek vermek istiyorum, düşünün ki alışverişe gittiniz ve karşınızda iki tane satıcı var. Bunlardan biri güzel kokular satıyor, onun tezgâhına giderseniz hem kendi güzel kokar hem de size güzel kokular denetir. Diğer satıcı ise kötü kokular satıyordur, siz bu sefer onun tezgâhına giderseniz; hem kendi kötü kokuyordur hem de size kötü kokular denetecektir. Bu sebeple kiminle gezdiğimiz, kime muhabbet duyduğumuz hayatımızın akışı için önemlidir. Bu örnekteki gibi hiçbir zaman Rabbimiz bizi seçeneksiz bırakmaz, bize mutlaka en az iki seçenek sunar ve tüm varlıklardan bizi ayrı ve mükemmel kılan irade yani seçim hakkımızla istediğimiz seçeneği seçmemizi sağlar. Yani tüm seçimlerimizin sorumluluğu bizdedir. Ya mutlu olmak, çözüm üretmek ve değişime kendinden başlamak için ya da hayıflanmak, mutsuz olmak, problemlere sıkışıp kalmak ve sorunu hep başkasında aramak… Seçim hakkı bize ait. Mademki seçim hakkı bizim o zaman potansiyelimizi mutluluğa harcamak yerine neden mutsuzluğa harcayalım ki… Değişmek için kendimizden başlamalıyız diyoruz ya hadi başlayalım…
Bu değişim için ilk adım olarak olaylara karşı gösterdiğimiz tepkileri değiştirmeyi deneyerek başlayabiliriz. Mesela baskı altındayken karşımızdakine kızmaya başladığımız anda genel olarak ne yapıyorsak onu yapmayı bırakıp yeni bir alışkanlık geliştirmeliyiz. Yine örneklemek gerekirse kendimden bahsetmek istiyorum, bu çalışmayı ben de şu şekilde yapmaya başlamıştım. Sinirlendiğim bir durumla karşılaşınca önceden kendi kendime söylenir ve sonrasında çoğu zaman sinirden ağlardım. Şimdilerde ise bulunduğum ortam koşullarına göre tepkimi şekillendiriyorum, mesela bir keresinde çok sinirlendiğimde gidip dişlerimi fırçalamışlığım vardır. Evet, çok saçma ve gülünç dimi? Ama inanın zaten öyle olması gerek.
YAŞAM KOÇU AYŞE GÜLER USTA