Evlilikte eşler arasındaki münakaşalar iki cinsin bireyselliklerini kaybetmemeleri, fikren bunu özgür bir şekilde ifade etmelerinin göstergesini somut olarak ortaya koyar. Bu tartışmalar zaman zaman bütün aile yapıları içerisinde yaşanır. Ancak sıklık derecesi kazanıldığında ortaya fiziksel ve sözel olarak hoş olmayan bir tablo çıkar. Bu sevimsiz oluşum diğer aile fertlerini de psikolojik ve fiziksel olarak etkiler. Sonucunda ciddi sıkıntılara yol açılmasına sebebiyet verir.
Münakaşaların altında yatan neden eşlerin farklı sebeplerle birbirine karşı birikmiş öfkelerinin açığa çıkması, dışarıda yaşanan olumsuzlukların yerini değiştirerek taraflara yansıması vb. tartışmaların artmasına sonucunda da şiddetli dozda kavgalara sebebiyet vermesine yol açmaktadır.
Eşler arasında yaşanan tartışma ve kavgalarda çocuklar psikolojik ve fiziksel olarak etkilenmektedir. Yanlarında yaşatılan kavgalarda her iki tarafın birbirine yüksek sesle hitap ve hakarette bulunmaları çocukların kaygı düzeylerinin artmasına sebebiyet verir. Bu sık sık tekrarlandığında anne ve babanın ayrılacağına ilişkin yoğun korkular yaşanmaktadır. Bu çocuklar mutsuzluk, hayattan zevk alamama vb. depresif belirtiler içinde bulunmaktadır.
Bundan ötürü tartışmalar fiziksel ve ağır derecede sözel boyutlarda olmamalı. Çocukların çok fazla etkilendiği rahatsızlık getirici duygusallık dönemlerinde mutlaka konuyla ilgili bir uzmana başvurulması gerektiği unutulmamalıdır. Tartışma esnasında gaye ortak bir çözümde buluşmak olmalıdır.